Mark Smith redt punt

Foute aankondiging

Warming up

Aan deze kant Zonneveld-Piek, Kurdal en Samoender

De geblesseerde Wilmar van Bruggen wenst zijn teamgenoten succes

Reserves Chris Boom en Jay Jay Meierdres

Opkomst

Applaus

Mark Smith pakt de bal alvast voor het goede gevoel

Boks

Aanvoerder Hayri Pinarci met de toss

After the storm

Joran Schröder komt er in voor Jordey van Dam

Van Dam krijgt uitleg van Frans Adelaar over zijn wissel

Trouwe supporters

Na 90 minuten

Hands van Wesley Pollemans

Gino Boers doet het nog een keer voor

Tjeerd Westdijk luistert mee

Roy Weber houdt penaltynemer Le Congé nog even bezig, terwijl Boers het nog een keer voordoet

Het moment van de wedstrijd : Mark Smith stopt de penalty

Smith verlaat als één van de laatste SteDoCo-spelers het veld.

De topper Noordwijk – SteDoCo kende afgelopen zaterdag geen winnaar. Op het scorebord stond  nog steeds 0-0 na 90 minuten en een beetje. Maar het was geen typische 0-0 wedstrijd, want juist in dat beetje zat zo’n beetje alles wat voetbal leuk maakt: vreugde, ontsteltenis, spanning, hoop, teleurstelling en weer vreugde. Het is maar van welke kant je het bekijkt overigens. In blessuretijd redde Mark Smith een punt door een strafschop te stoppen.

SteDeCo

Op sportpark Duinwetering in winderig Noordwijk met een prachtige, slechts enkele jaren oude tribune (gecombineerd met kantine en kleedkamers en dat zijn toch de mooiste) trad de plaatselijke trots en terechte koploper aan tegen de trots van Hoornaar/Hoogblokland. Er kon met recht van een topper gesproken worden, want hier op het kunstgras traden de nummers 1 en 3 tegen elkaar aan. Een topper die overigens op het aankondigingsbord langs de weg voor het sportpark werd aangekondigd met Noordwijk – Stedeco, een fout die we in den lande helaas vaker zien. Het zou kunnen kloppen als we een club uit pak ‘m beet het naburige Aerdenhout zouden zijn, want dan zou het, geaffecteerd gesproken Sterk Deur Combinatie kunnen heten.

Een 0-0 wedstrijd

Aan het begin had ik het over een typische “0-0 wedstrijd” of liever gezegd, dat deze wedstrijd dat niet was. Maar wat is een typische 0-0 wedstrijd?  Ik zou zeggen een wedstrijd waarin het tempo te traag is, er nauwelijks kansen worden gecreëerd, beide ploegen niet de intentie hebben om te scoren, er veel balletjes breed of terug naar de keeper gaan en er dus niks te beleven valt voor de, al dan niet neutrale toeschouwer. Deze wedstrijd viel niet in deze typische 0-0 wedstrijd-categorie. Hier was het tempo goed, ging de bal vaak vooruit, het spel heen en weer, werden een ruim aantal (doelrijpe!)  kansen gecreëerd en wilden de ploegen wel degelijk scoren. Dat het scoren desondanks niet wilde lukken, maakte dat deze wedstrijd twee kanten op kon gaan. Dat het uiteindelijk een derde kant op ging, daar had niemand rekening mee gehouden. In die derde kant volgden de emoties vreugde, ontsteltenis, spanning, hoop, teleurstelling en weer vreugde elkaar in rap tempo op.

Vroege wissel

De confrontatie tussen de twee grootste kandidaten voor promotie naar de Derde Divisie was een boeiende.  Er vielen kansen te noteren aan beide kanten, waarbij de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat de grootste kansen voor de thuisclub waren, maar onder andere Hoofdklasse A topscorer Tjeerd Westdijk en Emiel Wendt waren niet scherp genoeg om Mark Smith te verschalken. Aan SteDoCo-kant viel de rol van clubtopscorer Jordey van Dam op. Niet zozeer vanwege zijn, overigens strakke kopbal in de 12^e minuut, die maar net naast ging, maar meer vanwege zijn wat onbesuisde actie, die een gele kaart opleverde. De tweede gele kaart en dus rood bleef hem na weer een onbesuisde actie bespaard en coach Adelaar nam de juiste beslissing door in de 31^e minuut van Dam te wisselen voor Joran Schröder om zo een dreigende ondertalsituatie te voorkomen. Laten we hopen dat Jordey er zaterdag gewoon weer bij is (ook met z'n hoofd) want zijn goals hebben we nodig. Door het missen van (grote) kansen aan de zijde van de Noordwijkers en de gevaarlijke counters van SteDoCo kon het zo’n wedstrijd worden die twee kanten op zou gaan. Aan de ene kant zal er de angst zijn geweest bij de Noordwijk-supporters dat, als je zelf niet scoort, maar wel de kansen krijgt, de tegenstander er op ’t laatst met de volle buit vandoor gaat. Aan SteDoCo-kant zal die gedachte (of beter gezegd hoop) er wellicht ook geweest zijn, maar aan de andere kant maakte het aantal grote kansen van Noordwijk duidelijk dat die bal er echt wel een keer in zou gaan, desnoods in de laatste minuut.

Ultieme kans

En die kans werd Noordwijk dan ook geboden toen scheidsrechter Paarhuis in de extra tijd naar de stip wees, omdat Wesley Pollemans de bal ongelukkig tegen zijn arm kreeg, een arm die hij roerloos voor zijn borst hield. Wat toen volgde was een opeenstapeling van emoties en momenten. Grote vreugde bij de spelers en supporters van Noordwijk, boosheid en ontsteltenis bij SteDoCo, kleine psychologische oorlogsvoering van Tjeerd Westdijk die met Mark Smith meeliep naar de dugout om de penaltytactiek af te luisteren, Hayri Pinarci die nog een keer klaagde bij de scheidsrechter, Gino Boers en Roy Weber die lang in het strafschopgebied bleven, waarbij de laatste nog kontakt zocht met penaltynemer Martijn le Congé, maar weggeduwd werd door Nick van Staveren, Mark Smith die vlak voor de penalty nog even zijn bidon van de lijn haalde, de hoop bij Noordwijk dat de drie punten in de bollenstreek bleven, de hoop bij SteDoCo dat Mark Smith zijn naam van penaltykiller hoog hield, de penalty zelf, die door de Noordwijkse aanvoerder laag en niet ver genoeg in de hoek geschoten werd, waardoor Mark Smith zijn heldenrol kon opeisen, Westdijk die de bal daarna in de rebound volledig miste, de teleurstelling bij Noordwijk, de vreugde bij SteDoCo, die de bal echter niet goed weg kreeg, Noordwijk die nog een vrije trap kreeg, maar die in de handen van Smith belandde, die er nog een laatste uittrap aan waagde en Barradas die daardoor in de slotseconden zowaar nog een kans kreeg, maar dat zou wel heel erg fortuinlijk zijn geweest voor SteDoCo.

Kloof

Bij het laatste fluitsignaal zal de opluchting bij SteDoCo, dat toch nog een punt mee naar Hoornaar kon nemen en de teleurstelling bij Noordwijk, dat kansen en een penalty miste overheersen, maar uiteindelijk is de kloof tussen de nummers 1 en inmiddels nummer 2 (vanwege puntenverlies van Ter Leede) nog steeds zes punten en zal die teleurstelling snel genoeg weer weggespoeld zijn in die mooie kantine aan de Duinwetering. SteDoCo is nog niet uitgeschakeld voor het kampioenschap, maar het is wel duidelijk dat Noordwijk duidelijk de topfavoriet is.

Zaterdag spelen we om 14:30 uur thuis tegen Smitshoek.