Ermelo heeft geen kind aan SteDoCo

SteDoCo is zaterdag op eigen veld gedeclasseerd door nummer 11 DVS Ermelo. Bij rust keken de mannen van Virgil Breetveld al tegen een 0-4-achterstand aan, waarna de bezoekers gas terugnamen, maar het tot de laatste minuut duurde voor Willem Looijen het laatste beetje van de Hoornaarse eer redde. Door de zege van concurrent Lisse genieten zij een voorsprong van vier punten op SteDoCo, dat haar pijlen nu moet richten op GVVV en Capelle, die drie punten meer hebben.

In de eerste 45 minuten werd de thuisploeg van het kastje naar de muur gestuurd, in deze periode had het werkelijk helemaal niets te vertellen. Waar de ruststand anders deed vermoeden, was doelman Ruud de Groot ervoor verantwoordelijk dat SteDoCo niet al voor het rustsignaal tegen een monsterscore aankeek. Zo verrichte hij zijn eerste geweldige redding al na twee minuten, toen Mike Ahrens de score had moeten openen. Ook Ali Akla kreeg de bal niet voorbij SteDoCo’s sluitpost.

Desalniettemin liet de voorsprong van de bezoekers niet lang op zich wachten, na een kwartier gunde Ahrens de kans aan medespeler Maurice de Ruiter, die de bal in het lege doel kon tikken. De 0-2 hing vrijwel meteen in de lucht, maar SteDoCo kon de schade met hulp van de lat beperkt houden. Bij de thuisploeg mislukten veel simpele dingen; korte passes kwamen niet aan, een goede aanname was meer uitzondering dan regel en het moest zelfs een ingooi afstaan, nadat de bal niet uit de nek gegooid werd. Dit zorgde, in samenwerking met de harde tegenwind, ervoor dat Ermelo een betrekkelijk eenvoudige middag had. Wel kwam het even goed weg, toen Hakan Tokul met een prima voorzet Mohammed Faouzi een vrije kopkans bezorgde, maar de spits het doel miste. 

Dat Ermelo de score verdubbelde mocht verdiend heten, de manier waarop verdiende echter niet de schoonheidsprijs. Vanaf de zijlijn leek de bal de borst van Marvin Westerduin te raken, maar de scheidsrechter zag een handsbal, waarna hij de bal op elf meter legde. De Ruiter pakte dit cadeautje uit, en besliste de wedstrijd met zijn tweede treffer. SteDoCo deed hierna verwoede pogingen om het Ermelo zo lastig mogelijk te maken, maar de bezoekers voetbalden zich zonder al te veel moeite onder de Hoornaarse druk uit. Voor rust zou het de voorsprong zelfs nog verdubbelen: Akla trof in een minuut tijd tweemaal doel.

In de tweede helft beseften de bezoekers dat het een gewonnen wedstrijd voetbalde en speelde het bij vlagen galery play, waar SteDoCo wel poogde de score wat draaglijker te maken. Dit maakte het extra pijnlijk dat in het eerste halfuur Ermelo niet alleen de grootste kansen kreeg, maar eigenlijk zelfs de enige. Ruud de Groot redde op pogingen van Kay Velda en Mike Ahrens en zou na rust zijn doel schoon houden. De thuisploeg testte via de gebroeders Van der Waal Ermelo-doelman Edmund Mijnheer, maar deze had nauwelijks moeite zijn eerste reddingen van de dag te verrichten. Ali Yilmaz was nog het dichtst bij een treffer, ware het niet dat zijn vrije trap rakelings naast het doel verdween.

In het laatste kwartier leek het erop dat de Wet van Murphy van toepassing was op de hekkensluiter, toen ook een strafschop niet voor de eretreffer kon zorgen. In de laatste minuut was de ingevallen Willem Looijen na een goede actie wel trefzeker, waarmee hij voor een spaarzaam lichtpuntje zorgde op een dag die SteDoCo het best zo snel mogelijk kan vergeten.