SteDoCo toont veerkracht, maar verliest

Zaterdag verloor SteDoCo zijn tweede thuiswedstrijd. Dit keer was ODIN ’59 in Hoornaar de baas. Het werd na een 0-2 achterstand nog gelijk, maar de Heemskerkers trokken aan het langste eind.

Opstelling

Het was coach Frans Adelaar bekend dat ODIN ’59 (al jaren en met redelijk succes) met een 5-3-2 opstelling speelt. Ook nu coach Richard Plug na een jaar of vier naar competitiegenoot DVS’33 Ermelo is vertrokken houdt zijn opvolger Anthony Correia vast aan dat verdedigende stramien. Adelaar had mede daarom enkele wijzigingen in de opstelling gemaakt. Zo stond Bram van Eijk linksback, schoof Jesse Wielinga naar het middenveld, bleven Hayri Pinarci en Kyle Doesburg op de bank, was Marlon Pereira weer terug na een interlandbreak, had nieuwkomer Ibi Touré op het middenveld weer een basisplaats, stond Joran Schröder als vertrouwd weer in de spits, was Bryan Jongeneel na een korte absentie vanwege een blessure weer beschikbaar in het hart van de verdediging naast aanvoerder Wesley Pollemans en completeerden Mark Smith, Etiën Mariana en de vleugelaanvallers Vincent Verheul en Benjamin van Wanrooij de 11 die eindelijk die zo gewilde overwinning moesten gaan behalen.

Niet eenvoudig

Het was echter zaterdag, onder een stralende zon, al gauw duidelijk dat dat streven niet eenvoudig gehaald zou worden. SteDoCo speelde onrustig, leed balverlies en passes kwamen net niet aan. ODIN’59 had dan ook de beste kansen, maar dankzij 2 puike reddingen van Mark Smith (eentje op een intikker na een vrije trap en eentje na een schot van de vrijstaande Jayson Jamall Halman)  bleef het vooralsnog bij 0-0. Diezelfde Halman was een minuut later echter wel trefzeker. Hij liep na een steekpass weg uit de rug van Bryan Jongeneel en verschalkte Mark Smith: 0-1. Drie minuten later was het weer raak en ook deze treffer kwam op naam van de oud speler van Rijnsburgse Boys. Dit doelpunt kwam tot stand zoals hun coach dit voor ogen heeft. De bal vanuit de eigen zestien, via 2 schijven naar de andere helft en dan Halman als razendsnelle afmaker. Het antwoord van SteDoCo kwam een kwartier later. Nadat Joran Schröder in de 39^e minuut nog de reactie van keeper Joost Meendering testte met een prachtig schot met links, was het 5 minuten later wel raak. Joran Schröder nam de bal behendig aan van Ibi Touré, draaide weg, zag Vincent Verheul er beter voor staan en die poeierde de bal vanaf 16 meter stijf in de rechterkruising. De aansluitingstreffer (en wat voor één!) vlak voor rust, dat was een opsteker.

Goed begin

Net als 2 weken terug in de thuiswedstrijd tegen Excelsior ’31 begon SteDoCo de tweede helft goed en voortvarend. In tegenstelling tot toen was het nu wel raak, want al na 4 minuten scoorde wie anders dan Joran Schröder de gelijkmaker op aangeven van Etiën Mariana. Er kwam meer vertrouwen in de ploeg, ballen vielen dit keer wel goed, passes kwam wel aan en SteDoCo had het beste van het spel. Coach Anthony Correia had dat uiteraard ook gezien en wisselde middenvelder Bas Kansen voor aanvaller Thom de Vries, waardoor de beproefde 5-3-2 opstelling veranderde in een 5-2-3 opstelling. Die omzetting had vrijwel meteen succes, want 3 minuten later lag de bal achter Mark Smith, nadat Wesley Pollemans en Etiën Mariana allebei naar de man met de bal liepen, maar daarbij Sietse Brandsma achter hen over het hoofd zagen, die dan ook volledig vrijstaand de 2-3 kon binnen schieten. Wat volgde was een ren-je-rot-wedstrijd met kansen over en weer. Adelaar bracht eerst Kyle Doesburg en 4 minuten later Wesley Meeuwsen in voor meer stootkracht om de Heemskerkse muur te slechten, maar ook zij konden het verschil niet maken, waardoor we ook deze wedstrijd de punten aan de tegenstander moesten laten en we nu met 1 uit 4 onderaan staan.

Volgende week spelen we weer thuis en wel tegen VVOG en als we dan winnen ziet de wereld er ineens heel anders uit, want dan kan je zomaar een middenmoter zijn. Een wijs man zei me eens, dat je pas na 10 wedstrijden de balans op kan en mag maken en dat doe ik dan ook maar.

WZ