Matig spelend SteDoCo kan de ruime voorsprong weer niet vasthouden

SteDoCo heeft zich in het Overijsselse Rijssen enigszins geblameerd door in de laatste 35 minuten tegen 10 tegenstanders een 1-3 voorsprong uit handen te geven, om uiteindelijk met een 3-3 gelijkspel huiswaarts te keren. Het zal menigeen bekend in de oren klinken, deze 3-3 eindstand.

Over de gehele wedstrijd, zeker in het begin, speelde de thuisploeg in een nogal verdedigend concept, waarbij men er op uit leek te zijn elk foutje van SteDoCo uit te buiten. SteDoCo was daardoor veelvuldig in balbezit, maar kon de wedstrijd ook niet echt naar haar hand zetten. Bovendien waren de, weliswaar schaarse, tegenstoten van Excelsior ’31 best wel gevaarlijk. Wat betreft het scoreverloop was er voor het publiek een levendige wedstrijd te zien. Echter, het 3-3 gelijkspel voelde voor iedereen van SteDoCo, spelers, staf en publiek, als een tegenvallende en onnodige remise aan.

SteDoCo begon de wedstrijd zonder de nog geblesseerde Joran Schröder. Zoals in de weken hiervoor werd hij ook nu weer node gemist. Maar goed, met de spelers die wel in het veld stonden moest de klus worden geklaard. En dat leek ook te gaan gebeuren, want SteDoCo was veelvuldig in balbezit. Echter, tot serieuze kansen leidde dit niet. Sterker nog, de eerste kans was voor de thuisclub. Aanvoerder Hielke Penterman had koppend een grote kans, maar de bal verdween over het doel.

Voorsprong

Na bijna 20 minuten kreeg Hayri Pinarci alle gelegenheid om van afstand aan te leggen en dat resulteerde in 0-1. Na deze tegenvaller voor de thuisclub was deze niet meteen van plan om de bakens te verzetten en kreeg SteDoCo alle gelegenheid om het vijandelijke doel op te zoeken. E.e.a. resulteerde dan ook in een doelpunt van Benjamin van Wanrooij: 0-2. Dit was toch wel het sein voor de thuisploeg om wat meer naar voren te gaan spelen, wat 5 minuten voor de rust in de aansluittreffer van Boy Boeloerditi resulteerde.

Op rozen

Na de rust probeede Excelsior ’31 de bakens te verzetten, waardoor SteDoCo wat meer ruimte kreeg. Charlton Vicento ontsnapte aan zijn tegenstander Ryan Snelders, die hem door een duw in de rug van scoren wist af te houden. Het gevolg was rood en een penalty. Deze werd door Charlton zelf benut en SteDoCo leek op rozen te zitten: Een 1-3 voorsprong en de wedstrijd tegen 10 man uitspelen!

Maar lang duurde deze euforie niet, want reeds binnen 5 minuten lag de bal aan de andere kant in het net: 2-3. Dit was een tegenslag die duidelijk in de ploeg was waar te nemen. Verkeerde passes en slordig verdedigen waren schering en inslag. Uiteindelijk pakte men de draad weer op en Vincent (net naast) en Charlton (tegen kruising) hadden weer voor meer afstand kunnen zorgen.

Misverstand

Daarna leek de thuisploeg vleugels te krijgen en bovendien rolde de bal voor hen vaak de goede kant op, daar, waar het bij SteDoCo nogal eens tegen zat. Met nog zo’n 20 minuten op de klok gebeurde wat menigeen al voelde aankomen: Door mistasten achterin kon Dérian Rijnders 3-3 aantekenen. Uiteraard waren er nog 20 minuten te gaan, maar gezien de ten toon gespreide matige overtuiging van SteDoCo-zijde moest rekening worden gehouden met “Dan toch maar een punt”.

Paal

Even leek Charlton Vicento het tij te kunnen keren, want met nog een kwartier op de klok haalde hij van afstand uit. Zijn schot belandde echter op de paal. Zoals zo vaak gebeurt, dreigde nu ook weer te gebeuren: Bij en uitval van de thuisclub moest Mark vol aan de bak en met de hulp van de lat werd een achterstand voorkomen.

Lange reis

Zo eindigde deze memorabele wedstrijd in een gelijkspel, wat wellicht op voorhand een acceptabele uitslag zou zijn geweest, maar nu aanvoelde als een domper. Met dit gevoel moest de lange reis naar huis worden aangevangen, op naar de volgende wedstrijd, die op 14 maart thuis tegen Ter Leede wordt gespeeld.

Tot dan.

Koos Klein