Het slotakkoord...

Het slotakkoord van een veelbewogen seizoen was gelukkig een thuiswedstrijd, die officieel een uitwedstrijd was maar op verzoek van de .,zt in Hoornaar werd gespeeld. Geen enkel bezwaar natuurlijk, want zo konden we de competitie afronden op vertrouwd terrein.

In eerste instantie was niet te zien dat SVS hoog geklasseerd staat. Afgelopen woensdag hadden we meer weerstand van tweedeklasser Sleeuwijk. SteDoCo combineerde rustig zonder zelf gevaarlijk te worden maar had ook niet veel te duchten van de voorhoede van SVS, dat overigens geen wissels had en al snel met 10 spelers kwam te staan door een blessure.
Na een kwartier was de eerste echt grote kans te noteren. Esmée kon heel ver in vrijheid opstomen waarna ze de bal tegen de lat schoot. Niet veel later kreeg ook SVS een goede kans, die verijdeld werd door een fraaie redding van Ela.
Opvallend bleef het hierbij. Van zestien tot zestien werd soms aardig gecombineerd maar tot kansen leidde het niet. Vijf minuten voor rust ontsnapte SteDoCo aan een penalty toen Ela zowel de bal als de speler meenam. Maar de sublieme scheidsrechter wist het op waarde te schatten en liet doorspelen. Enkele minuten later was het dan eindelijk toch raak. Indy nam de bal goed aan op rechts en schoot direct met links in een fraai boog van grote afstand in de kruising. Een schitterende treffer in haar allerlaatste wedstrijd voor SteDoCo! De ban was meteen gebroken want niet veel later mikte Brechtje de bal secuur in de verre hoek 2-0.
In de laatste helft van het seizoen begon SteDoCo wat aarzelend en dreigde SVS enkele keren gevaarlijk te worden. Isa, Lilly en Imke zorgden er echter steeds voor dat het gevaar niet te groot werd. Na die gewenningsperiode nam SteDoCo weer de touwtjes in handen en waren Hannah en Julia dicht bij treffers. Maar omdat het 2-0 bleef was de zaak nog steeds niet beklonken. En dat merkte SVS dat steeds meer druk ging zetten. We kwamen opnieuw goed weg toen een SVS inzet op de paal kwam. En vlak voor tijd greep Ela nog een keer super in toen de spits helemaal alleen op haar afliep. Eigenlijk had SVS nu wel een treffer verdiend en die viel uiteindelijk. Maar deze 2-1 betekende niet dat het alnsog mis ging. Hoewel... speelsters ouders en begeleiders van SVS toonden zich uiterst slechte verliezers en er was zelfs een moeder die met de scheidsrechter naar binnen wilde. Gelukkig had Vincent daar weinig trek in. En geef hem eens ongelijk.
Uiteindelijk gingen de drie punten toch mooi naar SteDoCo. Een goede afsluiting dus!

Hiermee is een einde gekomen aan, zoals gezegd een veelbewogen seizoen, of eigenlijk aan twee veelbewogen seizoenen, waarin we zowel kampioen zijn geworden als een lastige tijd hebben gehad om in de middenmoot te blijven en ook nog de finale hebben gehaald van de regio cup. In de tussentijd zijn er meiden bijgekomen en meiden weggegaan, maar één ding blijft als een paal boven water staan: Het was een bijzondere groep zowel bij de meiden zelf als bij de ouders. Uw verslaggever heeft er in ieder geval van genoten, ik hoop jullie allemaal ook! En nu nog even die regiocup winnen en een paar mooie bekers bij de toernooien ophalen 😀💪
Iedereen bedankt!
Louis van Oort