Een topprestatie....

Vandaag een tegenstander die op voorhand gelijkwaardig was, gezien de ranglijst. Maar tot ieders verbazing werd SteDoCo volkomen afgetroefd in de beginfase. De tegenstander was fel terwijl de thuisploeg veel te voorzichtig was.
Het duurde zeker vijf minuten voordat we de bal überhaupt over de middenlijn kregen. En nog vijf minuten voordat er een fatsoenlijke aanval was. In de tussentijd moest Ela een paar keer reddend optreden maar na een kwartier werd de desorganisatie in de defensie te groot en scoorde Nieuwerkerk: 0-1.
Na 20 minuten begon SteDoCo eindelijk wat aan te dringen. Eerst zette Marylin goed aan om een prachtvoorzet af op Julia die net de voet niet goed achter de bal kreeg. Senna zorgde met uitstekend technisch spel op linksbuiten voor de nodige druk en vervolgens was Esmée dicht bij een treffer. Maar in de volgende aanval was het wél raak. Jasmijn stuurde Julia diep en die maakte het perfect via de binnenkant van de paal af: 1-1. De wedstrijd was op een ongekende manier omgeslagen. Nieuwerkerk was helemaal nergens meer op dit moment en het wekte dan ook geen verbazing dat het 2-1 werd. De maker was Esmée na ontzettend krachtig doorzetten.
Wat was hier gebeurd? Had SteDoCo de avond ervoor klassefeest gehad en waren ze nu pas wakker? Hoe dan ook, er was felheid en spelplezier en dat vertaalde zich in een groot Hoornaars overwicht. Én in de 3-1 van Hannah, die goed gebruik maakte van een verdedigingsfout. Dit werd ook de ruststand. En wie dat na de eerste 5 minuten had voorspeld zou direct in een dwangbuis zijn afgevoerd. Kortom: gekke wedstrijd mensen 😜, maar wel een prettige voorsprong.
Zou SteDoCo de tweede helft wat feller beginnen dan deel één? Het antwoord was: jawel, maar echt super overtuigend was het nog niet. Nieuwerkerk bleef dreigend maar de defensie loste de problemen nu met vereende krachten op. Helaas werd het toch nog 3-2, nadat Esmée nog een geweldige bal op de paal had gemikt.
Nu brak een periode aan waarin het spel op en neer golfde en een toeschouwer van Nieuwekerk met Gilles de la Tourette neigingen zich ongekend irritant en eigenlijk ook wel intimiderend zat te gedragen. Gelukkig hield SteDoCo het hoofd redelijk koel. En kwam het ook af en toe aan een aanval toe - Indy schoot bijvoorbeeld in het zijnet. Aan de andere kant was de tegenstander veel te vaak voor een normale bloeddruk gevaarlijk.
Hierdoor bleef het duel retespannend. De oren van de toeschouwers begonnen langzamerhand te tuteren door het geschreeuw van Gilles de la Nieuwekerk.
Het was niet te harden. Ook de spanning niet. De aanvallen golfden op en neer en het publiek werd wilder en wilder. Het leek er sterk op dat SteDoCo de punten zou pakken. Totdat de bezoekers in de slotminuut toch nog de 3-3 maakten. BALEN met een dikke B!
Maar dan. In de allerlaatste aanval werd Julia diep gestuurd en passeerde ze de keeper met een schot dat nét van de lijn werd gehaald. Maar ze veroverde de bal zelf terug en maakte op weergaloze wijze 4-3. Ongekend wat een ontlading toen volgde. En terecht. Wat een topprestatie!!
En Gilles? Die was meteen stilles.

Louis van Oort