Veteranen spelen gelijk

SteDoCo – Groot Ammers 2-2 (1-1)

Zaterdag 26 september

Aftrap 14.30 uur

De ooievaar nakijken

Vandaag de wedstrijd tegen Groot-Ammers. Een oude bekende van ons. Al jarenlang een tegenstander waar de Veteranen het moeilijk tegen hebben. Grote sterke mannen met grote poten. Op zich niet vreemd want het dorp waar zij vandaan komen is bekend om haar ooievaars. En ooievaars zijn een groep grote vogels met lange poten en een lange hals. Nu valt die lange hals wel wat tegen. Een aantal van de mannen hebben geen nek maar dat komt waarschijnlijk door de 3^e helft die erg belangrijk is bij de Veteranen. Een ander kenmerk van de ooievaar is dat ze bij dreigende oververhitting hun poten met vloeibare uitwerpselen bedekken om zo door verdamping warmte te verliezen. Gelukkig hebben we dat niet gemerkt in de wedstrijd. Ook met de dreigende Corona zijn uitwerpselen natuurlijk ten strengste verboden. Ook de manier van lopen is anders dan de ooievaar. Waar zij statig lopen, is het bij de Veteranen van Groot-Ammers meer kort en intensief en af en toe zelfs met de koppies omlaag. Aan de andere kant zijn er korte momenten in de wedstrijd waarbij ze wel groepsgewijs zweven want 2-2 spelen tegen een sterkere tegenstander, daar zou iedere speler van gaan zweven.

Genoeg over de ooievaar, terug naar de wedstrijd. We hebben vandaag 15 man. Komt vermoedelijk omdat we thuis spelen maar dat maakt niks uit. Menig Veteranen team zal zijn vingers aflikken met deze kerels: Anne, Cor, Dingo, Frank, Govert, Henri, Jan, Marcel, Martin, Oscar, Ton, Welmer, Wim, Alexander en Gilbert. Dat is een goed stel hoor. In de groepsapp een heuse afbeelding van de opstelling met de bemoedigende woorden: “Scherp beginnen. Niet zeiken op de scheids. Fel. Niet lopen met de bal, snel spelen, hoog baltempo. Succes.” Kijk daar kunnen we wat mee. Hierdoor is alles duidelijk voor iedereen. Iedereen weet waar ie aan toe is. In de kleedkamer wordt onze speciale gast Gilbert welkom geheten. De jongste hond van het stel dus we verwachten veel van hem. Na een goeie warming up lopen beide aanvoerders (gelegenheidsaanvoerder Oscar zonder band) naar scheidersrechter Antoon Pieter de Kreij. Geen ingewikkeld getos. Nee we blijven staan. Precies goed. We spelen graag de tweede helft naar de kantine. Naast ons speelt het tweede tegen Kozakken Boys 3. Ook een mooi affiche maar het gaat toch natuurlijk om ons.

Groot-Ammers trapt af. In de eerste 10 minuten strooien we vaak verwarring bij de tegenstander door veel van positie te wisselen op het middenveld en de spitsen flink aan het werk te zetten. Helaas niet met het resultaat zoals we dat in gedachten hebben. Sterker nog, de tegenstander krijgt de bal op links waarbij de speler, op afstand gezien door deze schrijver, bijna over de achterlijn is bij ons, terwijl de bal opeens de lucht in vliegt en zomaar over Cor heen gaat in de verre hoek. We staan 0-1 achter. Wat is dat nou weer. Het betere spel maar toch achter. Dat kan niet.
We stropen de mouwen op en de ene na de andere aanval wordt opgezet maar we zijn niet gelukkig in de afronding. Maar dan Henry. Hij ziet Jan een loopactie maken, geeft de bal op precies de goeie snelheid door het midden en Jan twijfelt niet en schiet de bal rechts van de keeper in de goal. 1-1. Dat is ook de stand waarbij we gaan rusten en aan de thee gaan. Het bakkie wordt snel gedronken want we willen gewoon weer naar het veld. Het goeie gevoel van de laatste 15 minuten meenemen naar de tweede helft. Er worden drie spelers gewisseld. En dat is in het begin altijd even zoeken maar door de jarenlange ervaring van de mannen duurt dat gewoon maar even. Iedereen voelt aan dat een tweede goal in de lucht hangt. Je weet wel de lucht waar normaal gesproken ooievaars op grote hoogte zweven. Wind is er wel. Deze staat pal tegen als we naar de kantine spelen. Lange ballen hebben dus geen zin. Nu valt dat soms ook niet mee voor sommige spelers dus over de grond, korte combinaties en zo bereiken we vaak het doel van de tegenstander. Er volgen ook diverse corners waarbij de luchtmacht (Govert, Martin en Henry) worden gezocht. Maar ja de mannen uit Groot-Ammers maken gretig gebruik van de bekende kenmerken van de ooievaar. Groepsgewijs hoog zweven met een lange nek. Dus dan weet je hoe het werkt. Als jezelf niet scoort dan doet de tegenstander dat. En ja hoor zo ook aan de Groeneweg. Groot-Ammers scoort de 1-2. Een onterechte uitslag dreigt. Maar dan een vrije trap. Waar iedereen denkt dat Oscar de bal gaat nemen, laat hij het over aan Dingo. Die man kan dus wel de bal over 40 meter bij je op de stropdas leggen. Laat staan een vrije trap van ongeveer een meter of 20. Dingo kiest zijn hoek en vol overtuiging vliegt de bal erin. 2-2. Zou het dan toch? Na nog wat goeie kansen fluit scheidsrechter uiteindelijk af en komen we tot de conclusie dat het toch wel een terechte uitslag is. Het weer is nog steeds lekker dus we gaan lekker buiten voor de kleedkamer zitten, de biertjes worden genuttigd en de sigaren uit eigen doos worden lekker opgerookt. Sommige spelers van Groot-Ammers zien we één voor één vertrekken. Spelers van ons herkennen drie bekende ooievaars: ‘De Indische Nimmerzat, de Indische Gaper en de Zwarthalsooievaar’. We kijken ze na.